G4M, Mitsubishi

Ontwikkeling.
Het ontwerpteam van Mitsubishi wist niet de gevraagde specificatie van 2000 pk motorvermogen te halen, maar stelde voorlopig de nieuwe Mitsubishi MK4 motoren met 1500 pk als aandrijving voor.
De marine accepteerde het voorstel en in oktober 1939 vloog de eerste van twee prototypen met twee Mitsubishi MK4A Kasai motoren met een vermogen van 1530 pk elk.
De prestaties van het toestel waren acceptabel en de produktie kon beginnen.
De grootste tekortkoming aan het toestel was het bekende gebrek van alle Japanse toestellen: het ontbreken van bepantsering en zelfdichtende tanks om gewicht te besparen. Doordat de gehele vleugel dienstdeed als brandstoftank, was het een eenvoudige prooi wanneer de geallieerde jagerpiloten hem in het vizier kregen.

Mitsubishi G4M1.
De eerste versie werd de G4M1 of Marine Type 1 Aanvals Bommenwerper Model 11.
Zo'n 1200 toestellen werden direkt besteld.
De eerste exemplaren werden uitgerust met twee MK4A Kasai 12 motoren en konden 800 kg aan bommenlast dragen. Dit werd bij de latere toestellen opgetrokken tot 1000 kg met aandrijving door de iets sterkere MK4E Kasai 15 motoren met een vermogen van 1550 pk.
De aflevering begon in april 1941. Het eerste toestel kwam rond de zomer van dat jaar in operationele dienst. Eind van datzelfde jaar waren er al ruim 120 toestellen in dienst.
In augustus 1942 kregen de G4M1 toestellen een ware afstraffing tijdens de slag om de Salomoneilanden. De geallieerde jagers wisten precies de zwakke punten te raken. Mitsubishi moest dan ook hard aan de slag met verbeteringen.

Technische gegevens:

Mitsubishi G4M2.
De volgende serie toestellen werd voorzien van twee Mitsubishi NK4P Kasai 21 motoren met een vermogen van 1800 pk. De horizontale staartvleugel werd iets groter en de vleugeltips afgerond voor betere stabiliteit. Waren de eerste toestellen nog niet voorzien van bommenluiken voor het bommenruim, vanaf het 65e toestel werden deze standaard aangebracht. Het geschut in de staart kreeg een beter schootsveld en op de rug werd een elektrische koepel aangebracht. Toch verzuimde men ook hier weer om de bemanning en brandstof beter te beschermen.
Deze versie kent een groot aantal varianten.
Als Marine Type 1 Aanvals Bommenwerper Model 22, zijn twee varianten bekend. Standaard voor het model 22 was de Mitsubishi MK4P Kasai 21motor. De twee varianten daarbinnen hadden alleen een iets andere bewapening en stonden bekend als Model 22a en Model 22b. Als G4M2a ofwel Model 24 kwam het vliegtuig uit de fabrieken met twee Mitsubishi MK4T Kasai 25 motoren en bollende bomluiken. Ook hier zijn op basis van de bewapening weer twee versies bekend als Model 24a en Model 24b.
De eerste vlucht met de G4M2 vond plaats in november 1942.
Een aantal G4M2 versies werden aan het einde van de oorlog als G4M2e, ofwel Model 24J, gebruikt als lanceerplatform voor de bemande raketbommen van het type MXY-7 Ohka.

Technische gegevens:

Mitsubishi G4M3.
De G4M3 zou de nieuwe variant worden. De marineaanduiding werd Marine Type 1 Aanvalsbommenwerper Model 34. De grootste verbetering was de aangebrachte bepantsering voor de bemanning en de lading. Aan het einde van de oorlog waren er 60 gebouwd, maar geen enkele heeft het front op tijd bereikt.

Technische gegevens:

Mitsubishi G6M1.
In 1940 zijn speciaal voor operaties in China, 30 G4M1 toestellen verbouwd als escortebommenwerper. De toestellen werden extra zwaar bewapend, wat uiteraard ten koste ging van de hoeveelheid bommenlast. Het experiment was geen succes en al snel werden de meeste exemplaren verbouwd tot G6M1-K bommenwerpertrainer of G6M1-L2 transportvliegtuig voor para-troepen.

Technische gegevens: